Geschiedenis

Nilo Berrocal groeide op in het centrum van de Peruaanse Andes, temidden van een eeuwenoude cultuur die teruggaat tot de tijd van voor de Incabeschaving, maar die tegelijkertijd is doorspekt met invloeden uit de hele wereld. Al op veertienjarige leeftijd wordt Nilo geraakt door de kunst van het theatermaken. Hij regisseert zijn eerste theatervoorstelling als hij eenentwintig is, en slechts drie jaar later reist hij met de groep ‘Kantuta’ door Peru en andere Latijns-Amerikaanse landen met theater en muziekvoorstellingen. In 1987 vestigt Nilo zich in Europa en na een verblijf in Parijs en Berlijn, komt hij naar Nederland. Hij studeert af als regisseur/acteur aan de Hogeschool van de Kunsten afdeling theater en drama in Utrecht. Tussen 1991 en 2000 werkt hij onder meer als acteur, regisseur en acteurstrainer bij Toneelgroep De Nieuw Amsterdam, en hij doet regies bij verschillende toneelgroepen waaronder Rosa Sonnevanck uit Enschede. Voor het vertelfestival van De Balie in Amsterdam maakt hij in 1993 in eigen productie het solo-programma Ulises Papagaai. Deze voorstelling wordt gevolgd door onder meer Pumasoncco Leeuwenhart en Kroniek van een Aangekondigde dood in producties van Het Verteltheater Utrecht. Vanaf 2005 trekt Nilo volle zalen met Dat Che Guevara Gevoel, onder regie van Helmert Woudenberg.
Nilo heeft in de afgelopen vijftien jaar een methode ontwikkeld om mensen de kunst van het verhalen vertellen eigen te maken. Nilo heeft deze methode met succes onderwezen aan onder meer: de Internationale Theater School De Nieuw Amsterdam (ITS DNA), DasArts Advanced Studies in the Performing Arts (Amsterdam), Toneelgroep LaMama (New York), het Alabama Shakespeare Festival (Montgomery, USA), Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en Amsterdam.